17 Ocak 2016 Pazar

-ti

Gece garip
ti
Bitmek üzere, hatta belki de bit
ti
Saat beşi geç
ti
Üzerimizden atlamaya çalışırken her ne kadar dikkat etmeye çalışsa da ayağı rakı şişesine çarp
Şişe devrilmemiş
ti
Sadece çocuk gibi tökezlemiş
ti
Çocuk yeni gelmiş
ti
Oldukça da özlenmiş
ti
Özlenilen çok şey vardı gidip de gelmeyen
Belki birkaç kırıntı kalmıştır diye yokladım
Ama bulama-dım
"Hiç mi yok" klişesinin mantığını sorgulamadan "hiç kalmadı mı" dedim
Kalmamış
Zorladım/Çıkma
"Senden ne ara bu kadar çekinir oldum" dedim özlediklerime
Cevap? 
Gelme
di
Gece beşte yazılan yazı uyuyakalındığı için paylaşılmayı unutul
du
Peki başka bir soru, sert bir minder bir insanın belini en fazla ne kadar acıtabilir 
di?
Gece kalabalık
tı 
Ve minder de özlediklerim gibi şefkatsiz.

Zaten annem de -onu tanıdığım günden beri- hep sevgisizliğimden şikayet etmiş
ti
Ama özlemlerimin üçte ikisi annem
di
-annem tabi ki bunu yine anlama
dı-

Senâ
18 Ocak 2016



Tablo: A Railway Nocturne IV,  Marta Zamarska

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder