24 Ekim 2015 Cumartesi

Cümleli*

ne kadar çok alıştırma yapsanız da 
duymaya kendinizi bir türlü hazırlayamadığınız cümleler vardır
kaçarsınız
size sarf edilmesinden korkarsınız
belki de şimdiye kadar kendi içinizde onlarca kez kurmuşsunuzdur aslında o cümleyi
hatta yalnızken sadece içinizden söylemezsiniz
kendi kendinizle konuşur gibi tekrar edersiniz
belki sizi anlayan birilerini bulursanız arada bir ona söylersiniz o cümleleri
ama
kendi ses tonunuz dışında birinden duymak tokat gibi gelir
tokattan da ağır belki 
duvara çarpmış gibi hissedersiniz
hazırlıksız yakalandıysanız; gözüne ışık tutulmuş tavşan kadar avlanmış hissedersiniz.
Sonra
aylarca yaptığınız alıştırmaların boşuna olduğunu fark edersiniz
o cümleleri başkasından duyduğunuz ilk anda yüzünüzdeki tuhaf yanma hissine engel olamazsınız
konuşamazsınız
anlatamazsınız
''hayır öyle değil'' cümlesi bile çıkamaz ağzınızdan
sadece
üzülürsünüz
fazlasıyla.
Büyümenin hiç de bir işe yaramadığını düşünürsünüz
büyüdüğünüzü fark edenlerin bireysel çıkarımları tarafından köşeye sıkıştırılırsınız
haksız yere

bazen tüm odalarınızı tek bir insan bilir, anahtarları da bir tek onda vardır
tüm anahtarlarınızı emanet ettiğiniz o insan tarafından bir odaya kilitlenirsiniz
en beklenmedik
en istenmeyen
belki de
en olmaması gereken bir anda.
kendini ifade etmenin en güç olduğu anlardan biriyle karşı karşıyasınızdır artık.
yapılacak tek şey
- değerlerinizle çelişmek pahasına-
birkaç müzik dinlemektir
hem kendini
hem müziği dinlemek
hatta bir süre sonra müziği dinliyormuş gibi yapıp sadece kendini dinlemek.

Sena
24 Ekim 2015

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder